Οι επιστήμονες της τεχνολογίας

ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ-ΕΚΛΟΓΕΣ-ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ

Στις βουλευτικές εκλογές του Οκτώβρη αυτό που καλείται κάθε πολίτης να πράξει είναι να ψηφίσει κάποιον που θα τον εκπροσωπήσει επάξια στη βουλή. Ο υποψήφιος που θα επιλέξουμε είναι αυτός ο οποίος αντιπροσωπεύει τις ιδέες και τις απόψεις μας και κατανοεί τα προβλήματα των πολιτών και του τόπου μας καλυτέρα. Επίσης δεν αρκεί μονό να μας εκπροσωπεί, αλλά και να δίνει τις λύσεις που απαιτούνται στα προβλήματα αυτά. Άρα επιβάλετε να είναι κάποιος γνώστης των ιδιαιτεροτήτων του τόπου μας και ικανός να δώσει λύσεις στα προβλήματα που ανακύπτουν συνεχώς. Να είναι δυναμικός και να προσπαθεί, γιατί χρειάζεται προσπάθεια για να είναι κάποιος άξιος εκπρόσωπος του ονόματος των Δωδεκανησίων.

Τέλος με την απαξίωση των πολιτικών και της πολιτικής στα μάτια των πολιτών και της νεολαίας κυρίως θα ήθελα ο πολιτικός που θα ψηφίσω εγώ να είναι εκτός από ικανός, άξιος κ.λ.π. να είναι νέος, άφθαρτος, να έχει δουλέψει και να μην είναι επαγγελματίας πολιτικός, ώστε να γνωρίζει πως βγάζει το ψωμάκι του ο απλός πολίτης, να είναι συνεχεία κοντά στους Δωδεκανήσιους και τα προβλήματα και να μην εμφανίζεται μονό όταν θέλει το σταυρό των εκλογών, να μάχεται στα έδρανα της Βουλής για τα Δωδεκάνησα και τα συμφέροντα τους και για τίποτα άλλο. Τέλος επιλεγώ να ψηφίσω εναν πολιτικό ο οποίος θα είναι σοβαρός και ήπιος.. Δεν επιλέγω αυτόν που θα μου κάνει το ρουσφέτι. Επιτελούς εμείς οι νεότεροι ας προσπαθήσουμε ώστε να εκλείψει η νοοτροπία αυτή που επικρατεί στους παλαιότερους <<κάνε αυτό για να σε ψηφίσω>>. Δεν είναι νοοτροπία πνευματικά ανεπτυγμένου ανθρώπου. Ας κοιτάξουμε το συμφέρον των Δωδεκανήσων και όχι το προσωπικό όφελος. Έτσι θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε και την οικονομική κρίση. Διότι αν ένας ωφελείτε από κάτι δεν είναι λύση. Η λύση είναι να επωφεληθεί Ο ΤΟΠΟΣ και σαν φυσικό επακόλουθο και ΟΛΟΙ οι πολίτες.

Έναν τέτοιο πολιτικό νομίζω ότι βρήκα στους τόσους υποψηφίους στο νομό Δωδεκανήσου. Τον λένε Βασίλη Υψηλάντη. Είναι δικηγόρος. Ένας νέος άνθρωπος, άφθαρτος, ερωτευμένος με τη Δωδεκάνησο. Ένας πολιτικός που συνέχεια συναντάς στους δρόμους της Ρόδου και δεν κρύβεται για να αποφύγει τους πολίτες. Ένας πολιτικός στον οποίο δεν έχει να προσάψει κανένας κανένα σκάνδαλο. Ένας πολιτικός τον οποίο όλοι θέλουν να χαιρετήσουν όταν τον συναντούν και δε τους γυρνάνε τα άντερα. Ένας πολιτικός ο οποίος δεν είναι επαγγελματίας πολιτικός και ελπίζω να μη γίνει ποτέ. Άρχισα να παρακολουθώ τη πορεία του μέσα από την ενασχόληση του με τα νομαρχιακά. Με γοήτευσε το πάθος για το τόπο μας. Επεδίωξα να τον γνωρίσω. Τα κατάφερα. Τον συνάντησα ένα πρωί στο Μανδράκι. Τον πλησίασα. Δεν αρνήθηκε να μου μιλήσει. Του είπα αγωνιώ για τη Δωδεκάνησο και την οικονομία που πάει από το κακό στο χειρότερο. Έχω λίγο χρόνο πάμε για ένα καφέ μου λέει. Τον άκουγα να μου μιλάει για τα προβλήματα στη Κάλυμνο, τη Κάρπαθο, τη Κω, τη Ρόδο, μέχρι και για τους Λειψούς μου είπε. Είχε περάσει περισσότερο από μισή ώρα. Μου λέει δεν έχω άλλο χρόνο πρέπει να φύγω, έχει πολλά προβλήματα ο τόπος για να κάθομαι και να πίνω καφέ. Μου έδωσε το τηλέφωνο του και έφυγε. Θα τα πούμε άλλη στιγμή μου λέει γιατί δε προλαβαίνω.
Αποφάσισα να τον ψηφίσω γιατί ξέρει πως είναι να δουλεύεις, γιατί μέχρι τώρα άσκουσε το επάγγελμα του και δεν επεδίωξε να κάτσει σε μια καρεκλά και να τον ταΐζουν οι Έλληνες. Η μεγάλη αυτή αγάπη που έχει για τα Δωδεκάνησα μου εξασφαλίζει ότι θα αγωνιστεί για αυτά. Για το τόπο που γεννήθηκα. Για το τόπο που μένω. Για το τόπο που δουλεύω. Για τόπο που μου προσφέρει και του χρωστάω.