''ΔΕ'' debate
Τελικά το debate των πολιτικών αρχηγών πήγε όπως όλοι περιμέναμε. Και ας λέει οποίος θέλει ότι κέρδισε εντυπώσεις ο Παπανδρέου ή ο Καραμανλής ή ο Καρατζαφέρης. Κανένας δεν ρώτησε και κανένας δεν απάντησε σε θέματα για τα οποία ο κοσμάκης αγωνιά. Κανένας δε κατάφερε να ξεγυμνώσει τον άλλο και απλά χτυπούσαν με το γάντι. Ο Γιώργος Παπανδρέου σε πολλές περιπτώσεις άλλα των ρωτούσαν άλλα καταλάβαινε και άλλα απαντούσε, έδειξε να μη μπορεί να χρησιμοποιήσει την ελληνική γλωσσά τόσο καλά όσο την αγγλική και όσο τον κατακεραύνωναν ο Καραμανλής και ο Τσίπρας στο θέμα τον αυξήσεων και των παροχών που διαλαλεί ότι θα δώσει με την εκλογή τους ως πρωθυπουργός, τόσο αυτός απέφευγε να απαντήσει αφού και ο ίδιος ξέρει ότι μια αύξηση στα όρια του πληθωρισμού ο οποίος δεν είναι ούτε καν 1% σημαίνει κοροϊδία στον ελληνικό λαό. Απ’ότι φαίνεται όμως από τις δημοσκοπήσεις εμείς οι Έλληνες γουστάρουμε τα παραμυθάκια και την κοροϊδία και είμαστε έτοιμοι σαν από καιρό με το ένα χέρι στη κάλπη να δώσουμε την διακυβέρνηση της πατρίδας μας σε έναν άνθρωπο που δε μπορεί να χειριστεί την ελληνική γλώσσα, δε μπορεί να διαχειριστεί ούτε το χρόνο των 30 δευτερολέπτων που είχε στη διάθεση του για να θέσει το ερώτημα του στο Καραμανλή, δε μπορεί να χειριστεί ένα απλό ποδήλατο (δε βάζουμε τα δάχτυλα στην αλυσίδα όταν το όχημα είναι σε κίνηση) και δε μπορεί να χειριστεί τους Αμερικανούς που θα έχουν απαιτήσεις τώρα από αυτόν και την Ελλάδα. Πως λοιπόν θα μπορέσει αυτός ο κατά τα άλλα αξιόλογος άνθρωπος να διαχειριστεί μια παγκόσμια οικονομική κρίση την οποία η Ελλάδα δεν έχει ακόμα νιώσει και πολύ βαθιά στο πετσί της σε σύγκριση με άλλες πανίσχυρες οικονομίες όπως της Αγγλίας και της Αμερικής στις οποίες οι συνέπειες της κρίσης αυτής ήταν ισοπεδωτικές για την οικονομία και τους πολίτες τους.
Και για να μη λέμε μονό για τον ένα ας πούμε και για τον Καραμανλή. Σε καμία περίπτωση δεν έδειξε να ζορίζεται όπως διαβάζω δεξιά και αριστερά. ιοί κινήσεις των χεριών του σύμφωνα με τη γλώσσα του σώματος δείχνουν έναν άνθρωπο με στέρεο λόγο που θέλει να τονίσει τα πραγματικά προβλήματα και να πείσει τους ακροατές ότι λέει την αλήθεια. Δεν υπόσχομαι λαγούς και λίρες, τα κουκιά είναι μετρημένα, ένα και ένα κάνουν δυο, και άλλα τέτοια. Δε λέω αυτός έχει λόγο έχει έκφραση είναι επικοινωνιακός δείχνει να πήρε το μάθημα του, μόνο που είναι λίγο αργά. Έπρεπε να είχε πάρει το μήνυμα από τις προηγούμενες εθνικές εκλογές όταν ο λαός της Ελλάδας του έδωσε μικρή πλειοψηφια. Δε το πήρε. Τι έρχεται και ζητά τώρα από τους Έλληνες; Εμπιστοσύνη; Το 2004 ξεκίνησε με όλα εκείνα τα εφόδια που θα επιθυμούσε κάθε υποψήφιος πρωθυπουργός, δηλαδή την αποδοχή και την εμπιστοσύνη από την πλειοψηφία των Ελλήνων και μέσα σε μια 5ετια κατάφερε να χάσει όχι μόνο αυτούς που απλά πίστεψαν ότι κάτι μπορεί να αλλάξει με αυτόν στο τιμόνι της ΝΔ και της χώρας, αλλά ακόμα και μετρικούς από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές του.
